Bal

Stanęłam u progu Twoich drzwi w potarganym zimowym swetrze

Nieułożonych włosach

Rozmazanym przez deszcz wieczorny makijażem

Przemarznięta szukałam schronienia

Wpuściłeś mnie do środka ze zdziwioną miną

No bo jak to?

Brak wieczorowej sukni

Kosmyków włosów ułożonych w pięknych sposób

Makijażem zrobionym przez starsze siostry

Zobaczyłeś mnie w świetle wieczornych latarni

W cieniu drzew iglastych

W pół nagą

Zrzuciłam piękne oblicze byś ujrzał mnie prawdziwą

Wysłuchał wrzaski me

Byś w świetle poranka widział jak rzucam się z bólu i cierpienia

Jak zagryzam ręce z braku sił

Nie ograniczając słów przeklinam na świat pozbawiony uczuć

Pragnęłam byś był przy mnie kiedy nie jestem pięknie zrobiona na bal

Przeszłam przez próg a Ty

Podałeś mi kolejną szklankę bym w spokoju mogła

Popić resztę moich prochów na uspokojenie