bardziej obcy

jestem kochankiem

barankiem

stworzeniem

grzech rozsiewa zarazę

zaraża umysły

zniewala członki

burza mózgów

idiotów masa

samotni mówią jak żyć

jestem sobą kochankiem mężem

ojcem

gdy patrzę kręci się wokół Ziemia

świat dogorywa umiera

cztery strony dokoła dojrzewa owoc

zagubionych młodych ludzi

dąży ku przepaści ku zniszczeniu

nie pozwólmy uratujmy co się da

powstrzymuje słaby wał

nie zaleją nas nie ma szans

nie ma granic nie ma spraw