Barwicy neologizm

Barwica, z niej czerwica, to jest moja kurwica,

Nerwica, psychonerwica - jak to wszystko ścierwica.

Życie pełne zabarwica, każdy dzień inna zmartwica,

Ale pomimo trudności, wydobywam z każdej barwicy.

Serce mi w czerwicy, bije jak dzwon o poranku,

Kurwica czasem dręczy, sercem rozsiewa zamęt,

Lecz w duszy przeważa dobro, jak zorza na horyzoncie,

I choć pełno żałobnych chwil, na sercu wciąż kwitnie barwica.

Nerwica, psychonerwica, jak uderzenie fali morskiej,

Próbują zdmuchnąć spokój, w duszy zasiać potworne wojny,

Ale wewnętrzne światło, jak latarnia na klifie,

Rozprasza ciemność, ukazując piękno żarliwej barwicy.

Ścierwica czasem w życiu, jak deszcz na kurzu ulicy,

Lecz w każdej kropli deszczu, tajemniczy przebłysk jasności,

Bo w każdym smutku ukryta jest radość, jak w kwiatach nad ranem,

I tak właśnie jest życie, pełne różnorodnej, bogatej zabarwicy.

Barwica, z niej czerwica, to jest moja kurwica,

Nerwica, psychonerwica - jak to wszystko ścierwica.

Życie pełne zabarwica, każdy dzień inna zmartwica,

Ale pomimo trudności, wydobywam z każdej barwicy.

Czerwica to kolor miłości, jak płomień w kominku,

Kurwica to kolor złości, jak ogień w piekarniku,

Lecz w sercu nie ma miejsca na gniew, jak wody na pustyni,

I choć czasem się zapomnę, to zawsze wracam do czerwicy.

Barwica to kolor nadziei, jak tęcza po burzy,

Nerwica to kolor zwątpienia, jak chmura przed ulewą,

Lecz w duszy nie ma miejsca na lęk, jak w nocy na światło,

I choć czasem się zatracę, to zawsze wracam do barwicy.

Ścierwica to kolor smutku, jak liść na jesieni,

Zabarwica to kolor radości, jak kwiat na wiosnę,

Lecz w życiu nie ma miejsca na żal, jak w sercu na kamień,

I choć czasem się załamię, to zawsze wracam do zabarwicy.