Będziesz żyć wiecznie

Będziesz żyć wiecznie w ponad czasowej śmierci, gdy twoje kości oddzielą się od ciała, to przyjdzie, by cię opętać, zmienić twoją dusze w popiół. Z twoich resztek wytworzymy swoje własne narzędzie. Nic, co było niegdyś tobą takie pozostanie. Jesteś całkiem interesującym stworzeniem do użycia ponownie. W nieświadomości zostaniesz, kiedy miałbyś umrzeć, tutaj zostaniesz. Możesz zapomnieć, co najważniejsze, bez uwolnienia. Kiedy nadejdzie koniec, rozpocznie się, w momencie gdy zapomnisz my przejmiemy twoje wspomnienia, które zmienimy na czyjeś inne. Zmieniamy życia i używamy ich do nowego użycia. Bez ciebie. Na zawsze taki zostaniesz, twój głos choć nie zamilknie, nie będzie miał kto go ponownie usłyszeć. Zapomnieliśmy o tobie, dlatego, że ktoś inny już nosi twoje imię. Jasna i niezmienna przepowiednia, zawisła w najrozmaitszych krajobrazach namalowanych z sensem życia. Kim my jesteśmy? To się właśnie nam stało. Nasze cienie składają się na ciała ludzi. Rozłożone zwłoki, z tego się składa świadomość wszystkiego.

Wiersz użyty w mojej książce. Jest dostępna na wattpad NoweliaNiwelia

Tytuł: Zdradz mi swoje wołanie świata