Betelgeza

Wielki rozbój zaczyna się od huku.

 

Ktoś zaprojektował historię tak,

by jasność stała się coraz ciemniejsza.

Ten olbrzym ma wiele twarzy, pragnie

zostać nowym słońcem.

 

Teraz, kiedy świat wstrzymuje oddech,

czerwoną gwiazdę chłodzi gwiezdny pył.

 

Jeżeli wybuchnie,

nawet szafranowe szaty nie ocalą

drogowskazów. Pokryją je sypkie,

białe piaski, a życie utonie w chmurach.

 

Pozostaje chwila,

niepewna jak ostatni przystanek.

Betelgeza
Autor: kikimora
Czytano 269 razy
Data dodania: 05.04.2022

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 3

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (10)

  • Tjeri 05.04.2022
    Myślę,że już wybuchła. Taka wiara tak wiele zmienia. Choćby puentę wiersza. Bo zyskujemy pewność – że wszystko co miało się stać już się stało, teraz tylko pozostaje czekać na niechybne efekty.
    Dobry wiersz.
  • Tjeri 06.04.2022
    Nie powiedziałam o interpretacji, bo Betelgeza sama w sobie jest dla mnie pełnym tematem. Ale widzę tu akutalne wydarzenia i zagrożenie dla naszej części świata.
    Różnica jest jedna – gdy dojdą do nas w końcu skutki wybuchu gwiazdy, odczujemy je na pewno, ale tragicznie być nie powinno. Zaś z naszą europejską supernową nic nie wiadomo...
  • kikimora 06.04.2022
    Tjeri W tym wierszu krzyżują się dwa wątki, jednak nie wiem, który prowadzi do ocalenia. Dziękuję za słowo.
  • Lotos 06.04.2022
    Podoba się, dobry wiersz.
  • kikimora 06.04.2022
    Dziękuję:)
  • Nuria 06.04.2022
    "Teraz, kiedy świat wstrzymuje oddech,

    czerwoną gwiazdę chłodzi gwiezdny pył.
    ................................................................
    Pozostaje chwila,

    niepewna jak ostatni przystanek."

    Dla mnie to co wyżej, wystarczy za cały wiersz.
    5!
  • kikimora 06.04.2022
    Tak Nurio to kluczowe słowa - dziękuję.
  • 110101011 06.04.2022
    Jestem profanem poezji, ale zrozumiałem że Betelgeza, czerwony olbrzym gwiezdny, to metafora mocarstwa które dąży do upadku - Ciekawe w tem kontekście są przemyślenia i refleksje. Gwiazdy i dyktatorzy mają coś wspólnego: są nieobliczalni i nieprzewidywalni. I jedno ich różni: o ile pierwszych nie da się zatrzymać, o tyle drugich - jak najbardziej tak.
    Pozdrawiam
    Poncjusz
  • kikimora 06.04.2022
    Nawet najtrwalszy pomnik - spiżowy- nie schowa się pod tarczą.
    Dzięki za komentarz.
  • Dekaos Dondi 06.04.2022
    Kikimora↔Trzeci fragment→szczególnie, lecz całość też daje po zastanowieniu. Mam takie skojarzenie, że gdyby człek wiedział, kiedy nastąpi chwila ostatnia, to bardziej by zadbał, o przedostatnią↔To taki skrót myślowy. A człowiekowi nawet trudno sobie wyobrazić, własnego nieistnienia:)↔Pozdrawiam:)↔%?

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania