Bez rumu

Podeszliśmy spokojnie do baru. Była nas trójka. Ja, Bidon i siostra.

 

-Trzy flaszki rumu!-powiedział, a właściwie krzyknął Bidon. Machnął przy tym pięścią.

 

-Tu nie ma czegoś takiego!-odburknęła w niegrzeczny sposób ruda barmanka.

 

Bidon był wyraźnie zbity z tropu. Na chwilę zaniemówił, po czym wyjąkał:

 

-To może trzy Lechy.

 

Barmanka nam nalała i powiedziała, żebym przestał podskakiwać. Ja nawet nie wiedziałem, że to robię.

 

Usiedliśmy przy stole. Siostra spojrzała w swój telefon komórkowy.

 

-To skandal żeby nie było, kurwa rumu!- mówiąc to Bidon robił się czerwony niczym burak.

 

-Daj spokój, mało gdzie jest. Niepotrzebnie zamawiałeś. - próbowałem przemówić mu do rozsądku.

 

-Mmchy- dodała siostra znad telefonu.

 

-Mógłbyś mnie nie pouczać? W ogóle to mam dzisiaj zły dzień.

 

Ale pierdolisz- powiedziałem zanurzywszy usta w piwie- a niby co ci się stało?

 

-Już rano jak szedłem do łazienki to przebiegł przed mną czarny kot.

 

-Znowu biadolisz- tłumaczyłem mu- po pierwsze to są debilne przesądy, a po drugie to nic dziwnego skoro posiadasz aż dziewięć czarnych kotów w swoim M-2.

 

-Mmchy- dodała siostra znad telefonu.

 

-Właśnie ja zaczynam mieć tych kotów dość. Wkurwiają mnie!

 

Słysząc te brednie rozłożyłem ręce bezradnie.

 

-To czemu ich nikomu nie oddasz?

 

-No co ty? Mam pozbyć się moich najukochańszych kotów!

 

Na chwilę zamilkł po czym ciągnął dalej.

 

-To jakiś chujowy dzień. Pogoda jest pod zdechłym ozorkiem.

 

Spojrzałem mu prosto w oczy i powiedziałem:

 

-Co się dziwisz? Październik raczej nie jest za ładny.

 

-Właśnie w tym jest chuj! Chciałbym żeby już był grudzień. Chociaż nie, w grudniu dupa szczypie od mrozu.

-Mmchy- dodała siostra znad telefonu.

 

-W ogóle to ja się coraz gorzej czuję. - mówił dalej Bidon.

 

-Ale w sensie psychicznym czy fizycznym?- wolałem się dopytać.

 

-I jednym i w drugim. Ale teraz mówiłem o fizycznym. Boli mnie kurwa wszystko, uda, dupsko, głowa, plecy a nawet nos.

 

-To jednak nie jest wszystko- niemal się zakrztusiłem po tych słowach, gdyż miałem w ustach za dużo piwa- nie boli cię np. ramię.

 

-Mmchy- dodała siostra znad telefonu.

 

-Wiesz co, przez te twoje przemądrzałe uwagi ramię mnie rozbolało! - Bidon nie krył swojego zdenerwowania.

 

-Wcale się nie wymądrzam! Po prostu ty marudzisz jak stara panna.

 

Nagle przerwał nam dźwięk, który w uporządkowanej wersji brzmiał by podobnie do:”łubudu”. Spojrzeliśmy z Bidonem (siostra chyba nie zwróciła uwagi) co się dzieję. To jakiś naziol napierdalał się z sharpem. Typowy widok w spelunie.

 

-Nawet niezła walka!- powiedziałem.

 

-Gówno prawda!- Bidon musiał wiedzieć swoje- ci dwaj widać, że nigdy nie ćwiczyli żadnej Kraw Magi. Co za czasy, człowiek idzie do porządnej mordowni i nie może nawet obejrzeć tam dobrej bójki.

 

-To może pójdziesz lepiej do domu i włączysz sobie jakieś MMA?

 

-Nie mów mi o moim domu. Stara znowu ugotowała gołąbki. Rzygać mi się chce na samą myśl o tym.

 

-To rzeczywiście się nie najesz.

 

-Właśnie, ja najchętniej jadłbym cipsy. Tylko one kurwa, są niezdrowe.

 

Bidon zapatrzył się w swoje piwo.

 

-Powiesz mi Piotrek, czemu świat jest taki niesprawiedliwy, że pyszne cipsy są niezdrowe. Właściwie to świat jest pełen niesprawiedliwości. Ostatnio mam ochotę przejść Wiedźmina bez zapalania ołtarzyków na mokradłach, a tam nie ma takiej możliwości. Czy to nie jest istna niesprawiedliwość?

 

-Mi tam to jakoś nigdy nie przeszkadzało Bidonie.

 

-Bo tobie to nic nie przeszkadza! Pewnie to, że dzisiaj rano mucha wleciała mi do nosa, też tobie nie przeszkadza! Pierdolona mucha, jak ja jej nienawidzę!

 

-Więc coś mi jednak przeszkadza- uderzyłem w stół prawie pustym kuflem- twoje marudzenie.

 

Po moich słowach Bidon się jeszcze bardziej naburmuszył. Zaczął przypominać włączony czajnik.

 

-To już nawet nie wolno sobie pomarudzić? Odbierasz mi podstawowe prawa człowieka.

 

-Nie ma takiego prawa. Są trzy prawa człowieka, prawo do Facebooka, prawo do komórki i prawo do ściągania pirackich usług.

 

-Swoją drogą, to tutaj jest bardzo zimno, nie mogli by zrobić tutaj lepszego ogrzewania. - mówił Bidon.

 

Wyjąłem papierosa żeby zapalić.

 

-Ja to mam zawsze pecha- powiedział Bidon- nigdy mi się nie zdarzyło znaleźć np. jakichś pieniędzy.

 

Wtedy niespodziewanie upadł mi ten papieros. Pochyliłem się i patrzę, a tam leży stówka. Podałem ją Bidonowi i powiedziałem ironicznie:

 

-Ale wykrakałeś.

 

-Kurwa, ten przeklęty los nie daje nawet człowiekowi możliwości zrzędzenia. -odparł.

 

-Mmchy- dodała siostra znad telefonu.

 

Marek Adam Grabowski

Warszawa 2018

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 3

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (14)

  • Aisak 23.01.2019
    Bez rumu, ale czytam Bez r(oz)umu.
    I dziwne, bo moje myśli krążyły wokół Krav Magi. Nieistotne.

    Opowiadanie mi się podobało.
  • Spoko
  • Canulas 23.01.2019
    Miałem się poddać, ale wpadłem na koment Aiselli i chciałem sprawdzić o co biega z tą Kravką. No cóż, purystą nie jestem, ale taki zapis mnie odrzuca. Treść ok, no, ale nei potrafię oddielić jednego od drugiego. To jakby Hanavald przyjebał rekord skoczni, ale spadł na łeb, połamał się, trafił w śpiączkę, a jego narta jeszcze komuś łeb urwała. I co, dać mu medal czy nie?
    W sensie, nie umiem oddzielić strony technicznej od walorów fabularnych. Lubię teksty o pierdu-pierdu. Nie mam nic do nich, ale w takim wydaniu — nie.
    Bez oceny.
  • Nie ma obowiązku oceniania.
  • Canulas 23.01.2019
    Marek Adam Grabowski - wiem, nie piszę tego wyjaśniająco. Zresztą te gwiazdki to o chuj potłuc. Komentzra powinien być istotniejszy
  • Mało kto je zaznacza.
  • Aisak 23.01.2019
    MAG
    widziałam, że jest również LOS
    Taaaaa...
  • Morus 03.04.2021
    Bardzo stare opko, ale niezłe. Niezły smerf maruda z tego Bidona. Komentarze od userów, którzy chyba już nie żyją.
  • Dzięki! W tym opowiadaniu Bidon połączył moich dwóch byłych kolegów.
  • Morus 03.04.2021
    Bidona pamiętam chyba z jakiegoś nowszego opowiadania o Kościach Wielkich, albo coś mylę.
  • Morus Bidona na pewno nie było w Kościach Wielkich. To bohater z poprzedniej serii, która jest już zapomniana. Ta seria skończyła się na "Estetycznym doznaniu" (nie było w ostatnie opowiadanie w sensie chronologicznym, ale z jakiś powodów dałem je tutaj na końcu). Nową serie zaczęło opowiadanie "Życie na prowincji jest spokojne". Rozważałem kiedyś opowiadanie łączące obydwie serie, ale zrezygnowałem.
  • Domenico Perché 29.11.2021
    Narzekanie jako nasza narodowa dyscyplina :-)
  • Ale ty pod moimi tekstami, nie narzekasz?. Pozdrawiam
  • Domenico Perché 29.11.2021
    Marek Adam Grabowski Jestem kiepski w sporcie :-)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania