Bezimienna Ewa

nie pamiętała imienia

Ewa - wołali za nią

kiedy szła między osty

 

poza bramą

od fioletu kwiatów ciemniało w oczach

 

ziemia spijała krople rubinu

z nóg poranionych

jako zapłatę za poznanie nocy

Bezimienna Ewa
Autor: Cichy człowiek
Czytano 240 razy
Data dodania: 28.04.2021

Średnia ocena: 4.9  Głosów: 7

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (15)

  • laura123 28.04.2021
    Bardzo ładny, czytam bez ''w oczach''. 5
    Pozdrawiam.
  • Cichy człowiek 01.05.2021
    Dziękuję pięknie i ślę pozdrowienia.
  • piliery 28.04.2021
    Jest w tym coś urokliwego. Brdzo lubię takie migawki. Szkoda że tak szybko gasną ale na tym polega ich urok.
  • Cichy człowiek 01.05.2021
    Miło mi, że się podobało.
    Dziękuję i pozdrawiam.
  • JamCi 28.04.2021
    Oj piękny. Widzę obraz, jaki malujesz, ale chciałabym w tym momencie być w Twojej głowie i zobaczyć ten, który Ty widziałeś pisząc.
  • Cichy człowiek 01.05.2021
    Byłby to smutny obraz JamCi.
    Dziękuję za podobanie.
  • JamCi 01.05.2021
    Cichy człowiek no domyślam się.
  • Wrotycz 28.04.2021
    Za bramą raju... krew przez fiolet ostów.
    Piękna ta ostatnia strofa. Noc jak nieposłuszeństwo. Warte bezimienności.
    Cudowna miniatura.
    Gratulacje!
    5!
  • Cichy człowiek 01.05.2021
    Całkowicie trafnie odczytany wiersz. Jestem wzruszony i bardzo wdzięczny.
  • TseCylia 28.04.2021
    Bardzo poetycki portret z ulotnym klimatem. 5
  • Cichy człowiek 01.05.2021
    Dziękuję za komentarz i czytanie.
    Pozdrawiam.
  • kikimora 28.04.2021
    z nóg poranionych - niepotrzebne dopowiedzenie. Dobry wiersz.
  • Cichy człowiek 01.05.2021
    Może i racja, ale zostawię jak jest.
    Dziękuję.
  • Szpilka 29.04.2021
    Wymowne, celne i napisane z polotem, no i zrozumiałe ?
  • Cichy człowiek 01.05.2021
    Z tym polotem bym nie przesadzał, niemniej bardzo mi miło.
    Kłaniam się.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania