Bezsensowne kłótnie

W małym parku pod drzewami

Ptaki latają stadami

Ludzie siedzą na ławce

Dzieci puszczają latawce

Lecz nagle spokój przerywa

Krzyk co głowę urywa

Pani krzyczy na Pana

Że na koszuli plama

Nikt nie wie skąd sie tam wzięła

Lecz kłótnia sie zaczęła

A to jest niczyja wina

Po co sie tak tu żremy

Dlaczego znów do gardeł swoich skaczemy

Po co tutaj nasze kłótnie

Po co nasze złośliwości

Wkońcu wszyscy zbudowani na miłości

Dziecko bawi sie zabawkami

Jeździ swoimi autkami

Mama naczynie zmywa

Ojciec po pracy odpoczywa

Nagle płacz dziecka w pokoju

Nie ma chwili spokoju

Krzyczy na swego męża

Że ten sie znów opieprza

Nikt nie wie o co chodzi

Ale kłótnia sie znów rodzi

A to jest niczyja wina

Po co sie tak tu żremy

Dlaczego znów do gardeł swoich skaczemy

Po co tutaj nasze kłótnie

Po co nasze złośliwości

Wkońcu wszyscy zbudowani na miłości

I dlaczego tutaj stojąc o tym wszystkim mówię

A dlatego że sam czasem sie bezsensownie kłócę

A to jest niczyja wina

Po co sie tak tu żremy

Dlaczego znów do gardeł swoich skaczemy

Po co tutaj nasze kłótnie

Po co nasze złośliwości

Wkońcu wszyscy zbudowani na miłości