Biała Kartka (Chris)
Zakuta w kajdany szarej rzeczywistości. Goniąca wciąż uciekający czas, tak bardzo brakuje mi tchu. Codziennie obserwuje mijanych ludzi na ulicy, pędzące samochody zmierzających w tylko sobie znane kierunki. Jestem częścią bez ustanku wirującej karuzeli życia. Lecz, gdy ponury widok za oknem spowije noc siadam i spoglądam na białą, czystą kartkę. Nareszcie czuję się wolna, nie potrzebuję niczego więcej. Tylka ona i ja szczelnie odgrodzone od reszty przezroczystą jak szkło barierą. Odseparowana od trudów życia, zagłębiając się w innym świecie coraz intensywniej. Nie znająca pojęcia czasu. W głowie przewijają się obrazy w myśli ciche szepty podpowiadające mi następny krok. Jestem panią życia. Władczynią odrębnej rzeczywistości, a jednocześnie tak bardzo mi bliskiej. :)
Komentarze (17)
Również poleciłbym czytanie zdań na głos - niektóre z pewnością zyskałyby na naturalności, niekiedy wyczułoby się niepotrzebną inwersją :)
Oczywiście powyższe to są drobne rady, trochę mojego widzimisię - sam tekst błędów jako takowych nie zawiera i czyta się go dobrze.
Zostawiam czwóreczkę.
5/5
Pozdrawiam :)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania