Bitwa

Kolejny dzień i kolejna bitwa

Kolejne myśli i kolejny brak sił

Trzymam się jak zeszyt na nitce

Z którego ktoś chciał urwać kartki

Szkoda tylko, że na tej bitwie jestem sam

Nikt o tym nie wie

No… może kilka osób

Ale one nie rozumieją, przez co przechodzę

Na tę bitwę wychodzę znowu sam

Trochę jak Dawid przeciw Goliatowi

Tylko bez procy i kamienia

Goły

Z samym bólem

I pustymi rękami

Straszne są te bitwy

Niby już jestem o krok od zwycięstwa

Ale zawsze coś pokrzyżuje plany

O, ostateczna bitwo…

Kiedy w końcu przyjdziesz?

Komentarze (6)

Wojciech Grzegorz Domagała 4 miesiące temu

Twój przeciwnik wcale nie musi być niepokonany. Wystarczy zmienić optykę — dostrzec, że nie idziesz na pole bitwy zupełnie sam i że masz w ręku wiele narzędzi, by zwyciężyć. Nadzieja nie przychodzi na samą bitwę, lecz w każdym świadomym i odważnym kroku ku lepszemu jutru.