Bliski

zmień moje życie

w słońce

co będzie oświetlać

nasze twarze o poranku

 

chwyć moją dłoń

pobiegnijmy w doliny

do raju zieleni

turlając się w piasku

 

poprowadź przez noc

deszczowe dni

przez śnieżne

białe drogi

 

zaparz nam herbaty

dodaj miodu

serca

miłości

 

chcę tego wszystkiego

jak ciebie w tym wszystkim

jesteś podporą

moim bliskim

Bliski
Autor: mynia
Czytano 356 razy
Data dodania: 03.03.2020

Średnia ocena: 4.3  Głosów: 3

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (4)

  • betti 03.03.2020
    Jeszcze ten wiersz nieporadny, banalny, ale coś Ci w duszy gra... czytaj poezję, podglądaj innych, może kiedyś...
  • Pan Buczybór 04.03.2020
    miłość idealistyczna, niewinna i niemalże bajkowa. Niektóre metafory trochę nieświeże, ale ogólnie całkiem niezły wiersz. Wyższe stany średnie w zasadzie
  • jagodolas 04.03.2020
    Cos w tym jest
  • DEMONul1234 04.03.2020
    Miodek ^^ Dobrze wyszło.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania