bociany

to miasto ciasne

wokół depresja

osusza dusze

z pustką w sercach

czuję zapach prochu

spalona ziemia

powrót do początku

źródła wieczności

do domu

radość wpisana

w naturę człowieka

na co czekać

zacznijmy się uśmiechać

zawsze wiosną wracają bociany