Bój
On jest celem – ona kulą.
Płonie, gdy rozrywa jego ciało.
Stoi przed nią nago.
Ona pociąga za spust,
Uwalniając westchnięcie z jego ust.
Ona szeptem – on jest bronią.
Strzela w każdy jej wrażliwy punkt.
Dłonią poznaje miodową krainę.
Mleczną twarz otuliła czerwień
gdy on wołał jej imię.
Jego dusza wypełniona dymem.
Dławi się fałszem przeplecionym krzykiem.
To uczucie jest jak wojna.
Każda emocja
wskrzesza, uskrzydla i zabija.
Komentarze (3)
Bój miedzy kulą, która w nim płonie, a nim samym.
Ciekawa ta scena, w której on - broń ("on jest bronią"), stoi nago przed kulą, a ona - kula - pociąga go za spust, czyli cyngiel. Cyngiel - język spustu.
Ona pociąga za spust,
Uwalniając westchnięcie z jego ust.
A więc kula pociąga za cyngiel, a później "rozrywa jego ciało", mimo, że jednocześnie on "strzela w każdy jej wrażliwy punkt".
Strzela wtedy, gdy ona przechodzi przez jego wnętrze...
Każda emocja
wskrzesza, uskrzydla i zabija.
Mistrzowsko podany opis relacji na wysokich obrotach.
Pozdrawiam, _Hope_:)))
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania