boję się że to widać

czerwona ziemia i księżyc

nie przestają

drażnić świeżych pędów

rozciągam ponad dachami pełnię księżyca

na stopach tenisówki nikt nie usłyszy

zostaną ciemne ślady

nie dość

pocałunków kiedy pełnia

kiedy księżyc próbuje dotykać zimnych gwiazd

tańczą i ci którzy będą żyli

i uśmiechy martwych

festiwal dla ułomnych

Abba w jaskrawym kostiumie

zapominam kto z kim może się zabawić

zapominam że jutro kończy się lato

i że widok staruszki z koralikami

to nie mój świat

to czerwona ziemia

i pełnia księżyca

jestem z wami nawet na innej planecie

Komentarze (8)

Mojra Azaliż 3 miesiące temu

Właśnie piszę.

JagVetInte 3 miesiące temu

Festiwal żywych i umarłych, tak to sobie wyobrażam, kolory, kultura masowa w pół martwym tańcu. 5👌

TseCylia 3 miesiące temu

Czerwona ziemia - > czerwona planeta - > Mars? Marsjanka? Odmienna?
Nie wiem czy w dobrym kierunku zmierzam, ale tak mi się...

Marzena 3 miesiące temu

https://youtu.be/Pq755MHIddo?si=Ujz-gBOPw5K92tkn

Marzena 3 miesiące temu

Po prostu nie ma się czego bać :) posłuchajmy Anny.

Marzena 3 miesiące temu

Abby sorry 🤪🙂

zingara 3 miesiące temu

Obraz „staruszki z koralikami” jako czegoś obcego jest bardzo mocny.

Marzena 3 miesiące temu

zingara dziękuję. Gdzieś ją widziałam i pomyślałam że ja tak nie chcę.

Komentarze (8)