brak ciebie

nic mnie nie martwi bardziej

niż rozciągająca się linia doświadczonych zmarszczek

przygasające światło wierzących oczu

opadające kąciki pocieszających ust

cichnący ton leczącego głosu

nic mnie nie przeraża bardziej

niż wyobrażenie braku twojej osoby obok mnie

choć wiem że odnajdę cię kiedyś w sobie

w swoich zmarszczkach ustach oczach głosie

których magiczną moc będę próbować

wyczarować na tyle

aby obdarowywały taką samą miłością

jaką jest mi dane otrzymywać od ciebie