Ależ w wierszu klasycznym nie ma wolności, trzeba się trzymać reguł, żeby wiersz był rytmiczny i ubrany w dobre rymy /poeci przed nami wykorzystali wszystkie możliwe kombinacje związane z rymem/, dlatego dziś tak trudno zabłysnąć jakimś novum. Wiersz bez novum staje się epigoński, czyli wtórny.
Szyciej skrzydła można rozwinąć w wierszu wolnym i białym, powodzenia ¬‿¬
"...weź coś na uspokojenie, wiem też piszesz rymem z lamusa, ale to żaden powód, żeby tak się podniecać. Wystarczy trochę nauki…”
“Wykazujesz oznaki zidiocenia, nawet ironii nie potrafisz odczytać... kuźwa…”
“ireneo po tobie widać, że kogo Pan Bóg chce ukarać, odbiera mu rozum…”.
Stylistyka prymitywna, odpowiednio do treści, z braku merytorycznych odniesień, bełkotliwej.
Trollujesz, koronko, tym natręctwem personalnym.
Płytkie te próby deprecjonowania interlokutorów przez kreślenie ich CV.
Z magla tutaj trafiłaś…
Komentarze (11)
Szyciej skrzydła można rozwinąć w wierszu wolnym i białym, powodzenia ¬‿¬
"...weź coś na uspokojenie, wiem też piszesz rymem z lamusa, ale to żaden powód, żeby tak się podniecać. Wystarczy trochę nauki…”
“Wykazujesz oznaki zidiocenia, nawet ironii nie potrafisz odczytać... kuźwa…”
“ireneo po tobie widać, że kogo Pan Bóg chce ukarać, odbiera mu rozum…”.
Stylistyka prymitywna, odpowiednio do treści, z braku merytorycznych odniesień, bełkotliwej.
Trollujesz, koronko, tym natręctwem personalnym.
Płytkie te próby deprecjonowania interlokutorów przez kreślenie ich CV.
Z magla tutaj trafiłaś…
Więc jednak z magla.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania