Bukiet

Mój słodki

Bukiecie kwiatów wielu

W raz z wichrem

Wysłuchaj tych kilku słów

Które do Ciebie niesie

Z krainy snów

Uśmiechem przysłaniaż

Słońca promienie

Ciepłem topisz

Jego żar

Każde słowo Twe pomocne

Jest niczym dar

Chodź w oddali gdzieś zanikasz

Słusznie lasu

Mroku unikasz

Widać

U schyłku lata

Zechciałeś wstawać

W głuchej ciszy

W której nic się nie liczy

Twój zapach

Przywołuje skowyt wilka

Który milczy

Wichrze wiatru

Treść do taktu

Przywołana

Do taktu pędzącego rumaka

Który pędzi dziś do Ciebie

Gdyż Twa uroda

Niewymowną taka

Zwykłe liście i łodyga

Barwy pąku

Który skrywa tajemnicę

Której treścią

Zapewne

Się zachwycę