burza

niebo chmurne wiatr napędzi strachu

deszcz rozprostował zmoczył włosy

szorstki asfaltowy odcinek drogi

pioruny blisko roztrzaskują szkło

balansuję na krawędzi

upadnę

jeśli nie przestanę wlewać w siebie gin

ten dzień wyrywa z amoku

nie wiem czy starczy sił by się toczyć

życie wrze w środku co raz gorzej

o świcie skrycie burza myśli zbudzi

iskrzą słowa nie walczę od dzisiaj