byłem kimś

Byłem kimś

Miałem wszystko

Uznanie, akceptację i miłość



Kupiłem mamie dom

I tacie czerwony, amerykański samochód



Kochającą, oddaną żonę

Dzieci, dla których byłem wzorem


Firmę własną, prężną


I sąsiada, co zawsze się uśmiechał


gdy podchodziłem do płotu



A potem

obmyłem się


Z tego fałszu, który wmawiałem



Sobie samemu pod naporem


Własnych oczekiwań niespełnionych



osób, które nigdy nic

Nie oczekiwały ode mnie


I kochały mnie za to, kim byłem

A nie tym, kim mi się wydawało

Że jestem



Pod naporem dążenia do perfekcji

Ugiąłem się pod ciężarem ambicji

Zniszczyłem jedyne, co było unikatowe


pogrzebałem, zakopałem i splunąłem

na wszystkie wartości, które mimowolnie chłonąłem


w okresie małoletniej nieświadomości

Żal i realia życia

Zmiażdżyły, przygniotły i rozłożyły

Od wewnątrz ciało

W którym przypadkiem się znalazłem



nie raz byłem blisko

Abym postawił kropkę


zawsze mnie coś jednak ciągnęło

Do spróbowania ponownie

wyczerpałem wszelakie pokłady


nie zostało żadnych



nie tak, że nie ma za co

tylko nie wiadomo jak

żyć

przepraszam