Calineczka

była tak drobna że bałam się oddychać

opowiadała o ławeczce

że teraz inaczej

i nie lubi miasta bo smutne

przyspieszyła kroku

jakby za chwilę piorun miał uderzyć

w samo serce

ot tak na ulicy

i nagle rozpromieniona zaczęła

"syn kupił parasol

ciepły beż

jest piękny

kawę za chwilę będę w cieniu piła"

ruszyła

by z czarów uczynić codzienność