Cegła

Kiedyś mur podpierała

spajając najmniejsze odłamki

słońce świeciło na skały

a ona piła jego promienie

Lata mijały niepostrzeżenie

Cegła trwała nieruchomo

gdy podmuch wiatru ją dotknął

odwracała się w drugą stronę

A inne cegły mówiły:

"Stój spokojnie i nie ruszaj się

bo mur cały zrujnuszesz"

Wyprostowała się

jak żołnierz do karabinu

pobiegła bronić szeregu

przy dźwiękach przeraźliwego hymnu

Nie zapraszałeś mnie do siebie

i nie przyszedłeś gdy chcialam

więc mur mój zostanie domem

a ja go wzmocnię

Przyszły sztormy i burze

deszcz nie roztopił muru

ogień go nie spalił

jedynie rysę zostawiając

Lecz grzmot z nieba przerwał go na pół

i rozprysnęły się małe kamyczki

zdeptał je idący tłum

a cegłę rzucili na bok

Komentarze (2)

ausek 25.11.2015

Czytając twój wiersz, przed oczami miałam budynek starego szpitala. Wybudowano go właśnie z cegły. I tak sobie myślę, że te ściany naprawdę wiele widziały, bo są na nich ślady po kulach i są naznaczone przemijającym czasem. Twój wiersz to taka opowieść, kawałek historii. Przemówił do mnie, zasłużone 5. :)

Rasia 25.11.2015

"chcialam" - chciałam*
Drobna literóweczka ;) Bardzo ciekawy i nieszablonowy pomysł. Zawsze opowiadania pisane z perspektywy przedmiotu, choćby były nawet aluzją, są bardziej kreatywne i wymagają moim zdaniem więcej wysiłku. Poruszyła mnie ta końcówka. Można by nawet rzec, że... współczułam tej cegiełce? Bardzo mi się podobało, zostawiam 5, bo nie ma się do czego przyczepić :)

ausek 25.11.2015
Czytając twój wiersz, przed oczami miałam budynek starego szpitala. Wybudowano go właśnie z cegły. I tak sobie myślę, że te ściany naprawdę wiele widziały, bo są na nich ślady po kulach i są naznaczone przemijającym czasem. Twój wiersz to taka opowieść, kawałek historii. Przemówił do mnie, zasłużone 5. :)
Rasia 25.11.2015
"chcialam" - chciałam*
Drobna literóweczka ;) Bardzo ciekawy i nieszablonowy pomysł. Zawsze opowiadania pisane z perspektywy przedmiotu, choćby były nawet aluzją, są bardziej kreatywne i wymagają moim zdaniem więcej wysiłku. Poruszyła mnie ta końcówka. Można by nawet rzec, że... współczułam tej cegiełce? Bardzo mi się podobało, zostawiam 5, bo nie ma się do czego przyczepić :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania