Cel

jedni fruną w kierunku nocy

na skrzydłach radosnych wspomnień

widzę te skrzydła śnieżno białe

dookoła złoty blask uczucie ulgi

chciałbym tak odetchnąć

głęboki chłodny oddech

lekki i świeży

inni biegną jakby w błocie

nie mają już szczęśliwych przemyśleń

ubrudzone nogawki i dłonie

lekki ciężar ale i tak będą na mecie

tylko trochę później

ja? nie frunę bo nie mam skrzydeł

które mogłyby mnie unieść

nie oddycham tlenem czuję popiół w płucach

nie mam przemyśleń bo po co mi one?

obojętność

widzę nad swoją głową jakby z lotu ptaka

siebie

dookoła naładowane rewolwery

wycelowane dokładnie

a w moich wyobrażeniach sznurek w dłoni

którego jeszcze nie pociągnąłem

ale tylko on jest w stanie przynieść mi ulgę

i głęboki oddech