Chatka→Dekaos Dondi
owinąć wspomnieniem chatkę rodzinną
jak wstążką prezent
którego
już nie ma
aż by się chciało wrócić w to miejsce
i tak po prostu
piosnkę
zaśpiewać
o tym że chociaż ściany i okna
nie zawsze się dało
sercem
podpierać
kwiaty kwitły rosły i więdły
radości
wielkie
średnie
malutkie
a szczęście jak zwykle było figlarne
przekomarzając się
często
ze smutkiem
bo czasem człowiek nostalgią nasiąknie
a wtedy znowu
w życiu
jest pusto
nawet gdy sterczy w promieniach słońca
to jednak osuszyć
jakoś
się trudno
Komentarze (12)
Znam cię troszeczkę i wiem, że potrafisz tak pięknie
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania