Chmury cover

Świat swą szatę ciągle zmienia,

pewnie nudny byłby i ponury,

gdyby nie słońce i trochę cienia,

gdyby nie wiatr i gdyby nie chmury.

Suną po niebie właściwie bez celu,

zmieniają, kształty, układy i pozy,

próżno szukać podobnego modelu,

natura matka tak ich wiele tworzy.

Przestają być te, zaczynają inne,

zmieniają się i nigdy nie powtarzają,

raz są białe, razem innym szare, zimne,

ziemskie sprawy za nic sobie mają.

Żadna historia ich nie opowie,

nie uświadczysz po nich śladu,

marni czegokolwiek świadkowie,

daleko są od ludzkiego ładu.

Nieobciążone pamięcią o niczym

unoszą się bez trudu nad faktami,

są niemym zjawiskiem przyrodniczym

nad człowieka wiecznymi konfliktami.

W porównaniu z chmurami na niebie

życie wydaję się ułożone i bezpieczne,

wydaje się zaplanowane i pewne siebie,

omal, że trwałe, prawie, że wieczne.

Niech sobie ludzie będą, jeśli chcą,

ulotnym chmurom nic do tego,

po niebie beztrosko sobie mkną,

nie robiąc nikomu nic złego.