Chodnik wybrukowany ciężkimi myślami

Stąpam po boleśnie ostrych kamieniach

Potykając się o własne słowa

Upadam, krew na kolanach, stękam

Ktoś daje plaster, ktoś uczy od nowa

Chodzić po wybrukowanym chodniku

 

Podajesz mi rękę i strach sam znika

I znów mogę wejść we własne buty

Chodnik wybrukowany ciężkimi myślami
Autor: Catrina
Czytano 111 razy
Data dodania: 09.08.2024

Średnia ocena: 4.7  Głosów: 3

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (7)

  • PatrycjuszKR ponad rok temu
    przepięknie napisany wiersz, widać że smutek wylany w poezji, widać autentyczność :)
  • Catrina ponad rok temu
    Dziękuję bardzo 🙂
  • Grafomanka ponad rok temu
    'stękam' - to jest paradne xD
  • Catrina ponad rok temu
    Ps..stęknąć — stękać
    1. pot. «wydać ciężkie, głośne westchnienie podczas wysiłku fizycznego lub z bólu///. stękać pot. «mylić się, recytując, czytając coś... thus double meaning pun intended🙂
  • Grafomanka ponad rok temu
    Catrina, dziękuję za obszerne wyjaśnienia, bez tego nie wiedziałabym czym jest stękanie. Niemniej stękanie w poezji, w próbach jej pisania, brzmi nieco śmiesznie... a może nawet nie tyle śmiesznie, co trywialnie...
  • Catrina ponad rok temu
    Ok rozumiem chodziło mi o podwójne znaczenie tego słowa. Dziękuję za opinię 🙂
  • Catrina ponad rok temu
    Dziękuję 😊

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania