Chwila...
Pamietasz gdzie Cię poznałem?
Tak, tam w kinie, gdzie razem z Toba się śmiałem.
Wtedy jeszcze nie wiedziałem, że staniesz się dla mnie tak bliskim czlowiekiem,
Powiedziałem:" A co tam i tak mnie nie zna..."
Jednak się myłiłem...
Tak się stało, że sie Tobą zachwyciłem.
Zaprosiłaś Mnie na wyjazd w góry,
Spotykaliśmy się, rozmawialiśmy ze sobą
A teraz nagle- nie wierzę...
Nie wierzę, ponieważ uczucie nasze zanika,
Nie wierzę, może we mnie to tylko przenika,
Pisząc to wszystko- myślę i jednak nie wierzę...
Mimo wszystko, życzę Ci moja Droga Elinko,
By życie Ci było malinką,
By omijały Cię smutek i trwoga,
Ale gdy przyjdą to módl się do Boga.
Wiedz, że był taki szurniety chłopak,
Który Cię lubił, a może i ......)
Który Ci zawsze dobrze życzył
I nie chciał by otaczały Cię smutek i goryczę
W końcu dziękuję za lekcję życiowe,
Za to, że zrobiłaś me życie kolorowym,
Za to, że natchnąłaś mą duszę do wiersza,
Po prostu... Dzięki!
w mej pamięci zawsze będziesz pierwsza!
Komentarze (1)
nawet oooooo,kres.
jestem poet.com xD
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania