Ciemny pokój

Stoii dziewczyna piękna, ponętna, urokliwa.

Ma ciemne, może jasne włosy ...

Ma czerwono przydymione usta a może różowe jak maliny...

Nie widzę...

Ale widzę oczy.

Jej oczy na pewno są niebieskie,

Niebieskie jak morska odchłań.

Ta którą widziałem,

Kiedy? Może tamtej wiosny, może tego lata.

Wiem! To są oczy których życiodajny błękit blaknie wraz z chwilami życia ich właścicielki,

Właścicielki którą zabiłem... słowami.