ciernisko

ciernie wypuściły pędy

i rosną korony

nadstaw głowę by przymierzyć ból

jak na ciebie szyty

marszczy się wyłącznie w spojrzeniu

nie wygładzisz tych fałd

inaczej niż światłem

zmieniały się pory roku

ziemia to ziąbiła to znów parzyła w stopy

niosły donikąd

bo szybko gubiłam nazwy przemierzanych miejsc

i drogę do domu

tylko tej ćmy trzepoczącej się z tyłu głowy

nie sposób było zapomnieć

choć pewnie mogłabym udawać że to ptak

a najszybciej srokosz

nabijający jakąś małą śmierć

na upatrzone wcześniej kolce

Komentarze (5)

pansowa 2 miesiące temu

Hmmm, tak średnio.
Oczywiście jak na Ciebie, bo zdecydowana większość tubylców nawet się nie zbliży do tego poziomu.
Mam wątpliwości z z tym ziąbiła, ale nie upieram się.
Ja napisałbym ziębiła.

IgaIga 2 miesiące temu

Wiem, że średnio. Ale po dłuższym zastoju czymś się trzeba rozbujać ?
Dzięki.

pansowa 2 miesiące temu

Nawet to nie kwestia techniki, bo tę masz opanowaną jak mało kto.
Gdzieś mnie omija klimat i metafory.
W sumie trudno takie wrażenia uzasadnić, ale są.

IgaIga 2 miesiące temu

Kumam. Wiersz musi mieć to coś. Nie da się tego zdefiniować.

Dekaos Dondi 2 miesiące temu

Igalga↔Dałem o swej obecności znać i jestem, rzecz jasna, na Tak:)↔Pozdrawiam:)↔%

ciernisko

Komentarze (5)

Napisz komentarz