Cierpienie Losu

Los mi Cię podał

Jak dobrze było

On otuchy dodał

W mroku gdy żyło

Ciemiężliwość odeszła

W kłamstwie okryty

Lekkość nadeszła

Prawdą niekryty

Lecz los jest w cemencie

Drogę wskazuje błogości

Szepty w istnym lamencie

Skazuje na umysłu mdłości

Cierpie bez ciebie aś blisko

Myśle o tobie każdą chwile

Dla ciebie upadne za nisko

Przez wstrętne losu promile

Skoro los daje, odbiera

Moje żałosne smutne istnienie

Niech w końcu nastatnie czas gdy dobiera

Uścisk kaftanu dla mnie promienieje