Cisza

Cisza

Cisza przychodzi na palcach, jak cień,

Wkrada się tam, gdzie kończy się dzień.

Rozwiesza swe skrzydła nad światem zmęczonym,

I daje nam spokój, co bywa spełnionym.

Nie krzyczy, nie woła, nie żąda niczego,

A jednak w jej głębi jest coś tak wielkiego.

Ukryte historie, myśli i sny,

W niej każdy odnajdzie swoje „my”.

Bywa jak lustro, co prawdę odsłania,

Jak echo wspomnienia lub marzeń wołania.

Choć czasem milczenie jest trudne do zniesienia,

Cisza to dar – chwila zatrzymania.

W niej słyszysz serce, co rytm swój wygrywa,

W niej dusza się budzi, w niej czas nie przemija.

Cisza – to więcej niż brak jakichś dźwięków,

To przestrzeń dla siebie w bezmiarze zaklęć.