Ciszą pogrążony

Odnaleziony odnalazłaś mnie

Byłem samotny pośród drzew

Choć to same pnie byłem tam

Samotność niepozwala usnąć

długość nocy mierzona na wiele

Sposobów najdalej stąd dzień

Między spokojem a urojeniem

Zimno dotyka szklanej powieki

W ręku z butelką wina

Czuję się bezpiecznie

Nabieram odwagi lecę po

Drewnianym bufecie

Teraz odnalazłaś mnie

Życie otula nas miłości

Po pachy pachniesz dniem

Nocą porywasz mnie

cały z motyli

Chwile których nie można zapomnieć

Zamyślony straciłem wiarę

Ominą nas czas pomyślności

Nie nadrobię nie ma w tym mądrości

Pozostałości stare znajomość

Niespalone mosty naiwność

Wigilię pełno gościnności