Cmentarz zapomnianych książek

W piątej dekadzie podłych czasów w Barcelonie

Gdy słońce wzrastało jeszcze po nieboskłonie

Książę Mgły pokrył miasto srebrzystym całunem

Syn ze swoim ojcem, jedynym opiekunem

Przemierzają wspólnie parki, place, uliczki

Mijają schowane w murach stare kapliczki

Rzucili łaskawie żebrakowi pieniążek

W drodze do bram cmentarza zapomnianych książek

 

To największa tajemnica starych księgarzy

Strzeżone sanktuarium przeklętych pisarzy

Prawo każe: kiedy pierwszy raz przekraczasz próg

Musisz samemu spośród tysięcy różnych dróg

Odnaleźć przyjaciela, który gdzieś tu czeka

Poczuć, jak książka wybiera swego człowieka

 

Za zamkniętymi drzwiami inne zamknięte drzwi

Za tajemnicą zagadka, za nią jeszcze trzy

Szukaj zanim szatan wejdzie do gry anioła

Bo nie uchronią cię nawet mury kościoła

 

Znajdź więźnia nieba w krętym labiryncie duchów

Uwolnij historię z papierowych łańcuchów

Czy się odważysz gdy przyjdzie na twojej warcie

Mus postawienia kropki na ostatniej karcie?

 

Swe schronienie znalazła tu niejedna księga

Miejsca strzeże wieczysta zmowa i przysięga

To czwarty obieg względem półek księgarnianych

Bo to jest właśnie cmentarz książek zapomnianych

 

(Pamięci C.R.Z., który odmienił moje życie, choć nigdy nawet nie dowiedział się o moim istnieniu.)

Średnia ocena: 4.9  Głosów: 8

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (4)

  • kigja 13.11.2020
    Carlos Ruiz Zafón, tacy ludzie powinni żyć wiecznie...
  • kigja 13.11.2020
    Na cześć Wielkiego Pisarza dobry powstał wiersz.
    Pozdrawiam
  • Bożena Joanna 14.11.2020
    Tego pisarza nie ma już wśród nas, ale pozostaną jego książki. Pozostanie w sercach czytelników.
    Pozdrowienia!
  • Liv12365 14.11.2020
    Tak. Ten autor, to anioł, a jego twórczość, to złoto :3

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania