Codzienność

Budzik kawa zimny prysznic

Światła chodnik kilka aut

Sklepy domy ciemne okna

Zabierz mnie stąd

Nie chcę żyć

Gdzieś w gazecie pod nagłówkiem

Lina węzeł ciska krtań

Dwójka dzieci i rachunki

Gaz zatrucie

Nie chcę żyć

Polityka słodkie kłamstwa

Ropa pieniądz wojsko śmierć

Udostępnij na Facebooku

1 000 lajków

Nie chcę żyć

Krzyczę wołam nikt nie słyszy

Dusi tłum pomocnych rąk

Każda chowa chciwe ostrza

Zabierz mnie stąd

Nie chcę żyć

Narkotyki wódka tytoń

Izolatka kaftan lek

Złudne myśli bezpieczeństwa

W takim świecie

Żyć mam chcieć?

Komentarze (14)

Anonim 19.10.2016

Rewelacyjny utwór ! :-) Ciekawy układ, dobrze dobrane słowa, które świetnie oddają klimat codzienności ;-)

NIka 20.10.2016

Dziękuję bardzo! Nie sądziłam , że ten wiersz zostanie obdarowany tak miłym opiniami :)

Adelajda 19.10.2016

możesz mi nie wierzyć, ale łezka mi poleciała

NIka 20.10.2016

Jejku.. Nie wiem co powiedzieć ! Nie przypuszczałam , że aż tak na kogoś zadziałają moje słowa !

Adelajda 20.10.2016

proste słowa trafiają najgłębiej

Perzigon69 19.10.2016

Spodziewałam się na końcu każdej zwrotki jakiegoś rymu, ale powtarzanie wersu też jest dobre. Szybka wyliczanka, dobry pomysł, liczyłam na bardziej bombowe zakończenie, ale rozumiem jak trudno mogłoby się je napisać inaczej... 5 :)

NIka 20.10.2016

Hmm szczerze mówiąc tez chciałam jakieś bum na koniec.. Niestety pisałam go o 5 nad ranem w drodze do pracy i chyba byłam zbyt nieprzytomna jeszcze na jakieś mocne zakończenie.. Tak czy inaczej dziękuję za komentarz i tak wysoką ocenę ! :)

Rasia 19.10.2016

To przyrównanie do Facebooka skojarzyło mi się z polonistką, która kiedyś mnie uczyła. Przy jednej z rozmów z nią zastanawiała się, jak to właściwie jest, że pod zamieszczonym przez kogoś postem o śmierci bliskiego (już pomijam, że ten post jest chyba najmniej ważną rzeczą, jaką robi się w żałobie, no bo kurczę, przeżywa się ją samodzielnie) widniało kilka "lajków". Pytanie, czy wyrażały radość, czy współczucie, czy po prostu bezmyślne klikanie. Myślę zresztą, że nie muszę rozwijać tej myśli, na pewno rozumiesz. Co do samej budowy wiersza, podobają mi się bardzo te wyliczenia, są takie rytmiczne, nadające tempa. Cóż, ciężko nam się odnaleźć w tym świecie, ale może kiedyś będzie łatwiej... :) Zostawiam 5.

NIka 20.10.2016

Zawsze mnie to zastanawia.. Albo te wszystkie posty osób pełne serduszek i smutnych minek.. Ostatnio mój kolega napisal chyba z 7 takich wiadomości na głównej stronie i miał prawie 200 lajków, serduszek i tego typu rzeczy.. Już nie wspomnę, że spora część osób w ogóle nie wiedziała o co chodzi, A jak pytała,dostawala odpowiedzi w stylu 'jak nie wiesz to nie pytaj'. Czasami tak bardzo nie rozumiem ludzi i ich (nie)logiki... Oczywiście, że rozumiem. Jakże mogłoby być inaczej! Dziękuję kochana. To piękne moc znowu czytać Twoje komentarze pod moimi wierszami :)