codzienność

Nie zaczynamy zdania od no więc!

No więc kolejny dzień spędzony w pracy, jutro znów pobudka z rana, umyć włosy i wziąść prysznic. Może dziś zdążę wypić kawę? Rutunowa myśl co rano.

Znowu w pracy nudzę się i udaje że pracuje. Nie mam sił! Życie już wykańcza mnie, ta rutyna straszna jest. Gdybym miał pieniędzy kupę pewnie bym teraz świat odjechał, codziennie coś innego widział a Nie wciąż o rutynie myślał. W końcu nadchodzi taki dzień, gdy odwagę mam już pełną, piję piwo idę prosto i dochodzę do torów i czekam blisko. Już podjeżdża wolność moja, mej rutyny koniec, czas się żegnać z wami teraz, to historii koniec.

Uwaga PKP będzie opóźniony !!!