Colosseum

piszą wiersze

skaczą do gardeł

jak lwy jak bestie

wyzywają się wzajemnie

tłum chce krwi

tłum pragnie śmierci

podzieleni na ludzi

podzieleni na bydło

na białych

na czerwonych

różny duch

w sercu krew

w sercu rdza

skaleczone rany

posypują solą

każdy ważny

każdy prezesem się ma

gdzie poezja która rodzi ból

gdzie poezja która ludziom służy

dziś już nie zamiesza w głowach

dziś poezja czystą polityką

polem niezaoranym niezasianym

są ważniejsze sprawy

nie będzie chłopie strawy