Córka Chaosu
Jestem córką chaosu i ładu.
Zatańczę na cienkiej nici między tym,
co było, a tym,
co dopiero zaistnieje.
Moje oczy to dwie pełnie Księżyca.
Wiecznie z odbiciem cudzego marzenia.
W głębinach skrywają Ocean własnych.
Me ciało jest mapą niedokończonych historii,
wzory na skórze pradawnymi runami okryte
Odczytują tylko ci,
którzy nie boją się zagubić.
W Twoim śmiechu mieszka szaleństwo,
w Twoim milczeniu — poemat.
Komentarze (1)
/Ja - córka chaosu i ładu.
Zatańczę na cienkiej nici między
Było a będzie.
Moje oczy to dwie pełnie Księżyca
Z odbiciem cudzego marzenia.
Skrywają Ocean własnych.
Ciało jest mapą niedokończonych historii,
Wzory pradawnych run na skórze.
Odczytują ci, którzy nie boją się zagubić.
W Twoim śmiechu - szaleństwo,
W milczeniu — poemat./
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania