Córka czasów

Wielkie światła cię namierzą

Wystarczyła jedna chwila

Ciebie widzą, tobie wierzą

Popularność cię chwyciła

Znana sztuczka i stary trik

Giełda dała się nabrać w mig

A gdy tańczysz dla poklasku

Kto się grzeje w cudzym blasku?

Jeszcze dziś padną ci do stóp

Ty, która znajdziesz się w niebie

Będą wierni ci aż po grób

Córko czasów śledzą ciebie

Wpatruje się w ciebie nawa

Znalazłaś się na szczytach gór

I masz koronę z kłębów chmur

Ustanawiasz nowe prawa

Ostrzegam, nie chciej za wiele

Pieniądze mądrych nie lubią

Gdy podpadniesz to w kościele

Z tej mądrości cię oskubią

Dzisiaj padają ci do stóp

Tyś co znajdujesz się w niebie

I są wierni ci aż po grób

Córko czasów wielbią ciebie

Świat się zmienia, wszystko mija

Nic nie jest na zawsze dane

Dziś przyjaciel, jutro żmija

Wszystkie sprawy są przegrane

Zniszczyli twoje portrety

Skończyły się wspólne święta

Nowe są autorytety

Kto dziś o tobie pamięta?

Wczoraj padali ci do stóp

Ty, która gościłaś w niebie

Dziś wykopali tobie grób

Córko czasów klną na ciebie

Córko czasów, pogrzebana

Nasza wczorajsza królowo

Nie odkryją cię na nowo

Na wieki będziesz już sama

Łaknęłaś wciąż uwielbienia

Teraz nie masz nawet cienia

Nie roń łez, bo nikt nie patrzy

Nie wskaże cię palec władczy

Już nikt nie padnie ci do stóp

Ty, która mogłaś być w niebie

Dałaś im tylko złoty łup

Aż zgubiłaś samą siebie