Cudowny, wspaniały świat

W tym cudownym...

Wspaniałym świecie

Miłość się kończy

Zanim na dobre się zacznie

Ale skoro znalazłam ciebie...

Chyba nie jest tak źle

 

Jeżeli to przeznaczenie...

To jestem zadowolona

 

W tym cudownym...

Wspaniałym świecie

Miłość nie istnieje

Ale możemy żyć złudzeniami

Więc skaczmy!

Tańczmy!

Bądźmy głupcami!

Przez krótką chwilę możemy udawać

 

W tym cudownym...

Wspaniałym świecie

Każdy udaje...

Że kocha...

Choć tak nie jest

Ludzie są zrobieni z nienawiści

Nie potrafią kochać

 

A nawet w tym wspaniałym świecie...

Gniją ludzkie serca

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 3

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (4)

  • Tina12 13.08.2016
    Piękny, wspaniały, cudowny. Tylko tyle.
    5
  • Larwa 13.08.2016
    Dziękuję serdecznie :)
  • Rasia 16.08.2016
    Tytuł tego wiersza natychmiast przywiódł mi na myśl "Nowy wspaniały świat" :) Ten wiersz dla odmiany bardzo mi się podoba, świetne ujęcie tematu. Niby świat postępuje, a jednak ludzie w wielu momentach tylko oszukują się i żyją złudzeniami. Tutaj podmiot wydaje się sceptyczny, ale rzeczywiście zakochany. Świat, w jakim przyszło mu żyć, stwarza jednak pełno wątpliwości. A czemu ludzie dobrzy tak boją się zepsucia? Czemu to właśnie oni muszą się obawiać? Ode mnie 5 :)
  • Larwa 16.08.2016
    Dziękuję :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania