Cykl dla autyzmu

1 ciepła porcelana - inter autyzm

mawiają o nich - porcelanowe lalki

a kiedy zarzucają mi rączki na szyję

czuję ciepło

głaszczę włosy jak jedwab

i zdumiona patrzę w oczy które

podobno najchętniej odwracają

ogladając świat z tajemniczej perspektywy

w niej potrzeba miłości

łączy wszystkie definicje

uproszczone do gestów

2. autysiowa echolalia

gdy zaczynają mówić

powtarzają nasze zdania

jakby brakowało im słów

do świata w którym

nie mieszczą się w foremkach

i w głowie

a hipotezy urastają

do rangi nauki której

brakuje narzędzi do poznania

ich świata

w nim jesteśmy echem

błądzącym pomiędzy

galaktykami odległymi o puls

wyczuwalny na skroni

pod palcami

3. ppaa...

Siadasz na moich kolanach.

Czytam (teoria) - nie masz poczucia humoru -

autysta jest inny.

Zaśmiewamy się w głos.

Podnosisz rękę i delikatnie głaszczesz

moje włosy i mowisz `ppaaa`..

Zamykam książkę, śmiejemy się do rozpuku

identycznie - kiedy nasze światy

łączy most

niewyuczonych gestów.

4. wspinaczka na Babel

chodź poprowadzę cię za rękę

w miejsca w których nikt nie powie

że świat dzieli się na

butami przeczeszemy źdźbła

zostawimy ślady

twoje z akcentem na palce

wspinasz się po najtrudniejsze odpowiedzi

na najprostsze pytanie

dlaczego

nie rozumiecie mnie

kiedy czytelnie wam tłumaczę

śmiechem i łzami

5. Ja, czyli inna

Teoria wpisała Franka w kategorię

głębokiego autyzmu (nisko funkcjonuje).

A on skacze z krzykiem

oklepując meble, ściany i plecy.

Mówię: usiądź na krześle

jak inni;

wbija mi w dłonie paznokcie

(nie chciał stawiania świata

do góry nogami - na stołku).

Franio podchodzi do mnie,

z uśmiechem podaje rękę

i przymyka oko na to, że jestem

inna -

skrajnie nieautystyczna.

* Dla dzieci, z którymi miałam okazję pracować i czerpać inspiracje w powyższym temacie.