Cyrk Mapeciątek

Cyrk marionetek na dobre sie rozkręcił i rozwija sie z impetem,nic go nie jest już zatrzymać w stanie bo go gawiedź dnia każdego głupotą swą i bezmyślnością napędza.Każda scena i teatrzyk w końcu musi upaść gdy publika na widowni pustkami świeci pełnym blaskiem więc zastanów sie cżłowieku jeden albo drugi po co ci do szczęścia swego marionetek wygibasy i czy jesteś w stanie dostrzec jak oszukiwany jesteś bardzo,ogłupiany,rozbestwiany,w rozwoju cofany a na końcu jaskiniowcem w wykwintne szaty odziany.

Zapomnij człowieku naiwny,że siła perswazji sieczki z odmętów matrixa do ciebie płynąca kiedykolwiek pragnęła ci coś kiedykolwiek pożytecznego i dobrego sprzedać,by na właściwą droge sprowadzić abyś ścieżką prawośći i miłości kroczył.Nie po to głupców pokolenia kolejne sorty mozolnie budowano by nagle z maszynki do zarabiania zrezygnować,aby cwaniaczki na głupocie rente ciągnące dojną krowe na własne życzenie ubiły.Amatorów łatwej i lekkiej mamony obowiązkiem głupote u ludzi jest pielęgnować,dla powodzenia i świetlanej przyszłości własnej,dla poznania wartośći luksusu,sławy i fleszy a nie po to,żeby komuś na dobrze zrobić,za dużo poświęceń i żył wyrwanych to kosztuje a zysk z tego słaby lub niepewny,wyzbądź sie więc złudzeń i matrixa zgubne macki ze swej głowy zerwij.

Rzecz to naturalna jest i pewna aby mózg swój z toksyn oczyścić,katharsis mu zrobić i na nowo poznać piękno światłości umysłu prawdziwej,nie tej podrabianej,fałszywie rozumianej,znów na nowo sie narodzić,odrzucić stary pancerz zgnuśnienia,skisły i z wartośći wyprany.Gnijesz aż do reszty zgnijesz lub powietrza zażywasz i zniglizne z cielska wywietrzasz,nie masz pan wyboru no chyba,że życie przedwcześnie se odebrać,tu pola do popisu masz bez liku lecz droga na skróty nie zawsze do wybawienia prowadzi i często agonie nieznośnie przedłuża,więc pomyśl dobrze zanim pochopną zbyt decyzje podejmiesz,nie daj sie wieść na pokuszenie rzekomo łatwej i szybkiej sielance gdyż rozum to ty jeszcze masz a nie łindołsa,no chyba że najprościej jest nie myśleć,nie wysilać,siedzieć na dupsku wygodnie i bezmyślnie dawać sobą kierować tym co twej zguby człowiecze oczekują.Szkoda każdej duszyczki zmarnowej tym bardziej,że wiele z nich potencjał swój niezwykły marnują,pociechy z nich wiele gawiedź by miała lecz oni woleli droge skróconą sobie do nicości wybrukować,oddać sie na pastwe zgubnej i podstępnej wizji łatwego przyswajania sieczki,jej skutków,konsekwencji,mogli ździałać wiele a na dupsku całe życie przesiedzili,mózgi na własne życzenie w marmolade zamienili,sieczke mentalną w sobie poczynili i tyle z nich pozostało,pozostało niewiele,wiele mogli ździałać,ździałali niewiele albo nico,marności młócka niejednego na straty spisała.