dekalog

tak się nie kocha

rankiem gdy wszystko drży od pośpiechu

to trzasną drzwi

to coś upadnie z hukiem

pryska czar ostatniej nocy

tak się nie wierzy

gdy kłamią w telewizji w radiu

stek bzdur przekuwanych na prawdy

a ilu kowali tylu wyznawców

"Bogów cudzych przed nami"

tak się nie mówi

nie przy ludziach bo ci rozniosą

doniosą gdzie nie trzeba

ustawią stos

pod lasem

w szczerym polu gdzie zdziczały wiatr

wznieci co zaniechane

może słusznie mówią o nas więcej

niż jest do powiedzenia

tak się nie czeka

na próżno

dolewając do pełna

Komentarze (13)

Jacom JacaM 01.05.2020

Niestety ?

IgaIga 01.05.2020

Jacom - :)))

befana_di_campi 01.05.2020

Niby czemu, to "nie-stety"? Moim zdaniem, "stety" ;)

Jacom JacaM 01.05.2020

befana_di_campi ...jakoś nie wspominam czule wpierdolu milicyjnymi pałami a i kamieniami pewnie rzucam mniej celnie niż wtedy ;-) takie deja vu

Szpilka 01.05.2020

Lubię anaforę w wierszu, podkreśla nie tylko rytmiczność, ale i zwraca na coś uwagę. Ładnie, poetycko i niebanalnie ?

IgaIga 01.05.2020

Dziękuję, Szpilko :)

Liv12365 01.05.2020

Daje do myślenia, w sumie. Szczególnie spodobało mi się to "a ilu kowali tyłu wyznawców" no i zakładam, że tam miało być "tylu"? ;p Ale mniejsza z tym - wiadomo o co chodzi ^^

IgaIga 01.05.2020

Liv - no miało, miało. Zawsze coś przeoczę :P
Dziękuję.

befana_di_campi 01.05.2020

Kto obniżył ocenę? Wiersz prawdziwie piękny!

Serdecznie:)

IgaIga 01.05.2020

befana_di_campi - pięknie dziękuję.
Pozdrawiam :)

Pan Buczybór 01.05.2020

nooo, naprawdę dobry wiersz. Podoba mi się bardzo.

IgaIga 01.05.2020

Bardzo mi miło, Bucz.
Dziękuję.

Kwierzbicki 02.05.2020

Zamysł świetny. wykonanie co najmniej wadliwe, ale czy aby na pewno autor powiedział ostatnie słowo? ; ) Bezpośredni cytat, fragment z Dekalogu niepotrzebny, fenomen tego tworu wynika właśnie z dyskrecji...

dekalog

Komentarze (13)

Napisz komentarz