czas

i mija czas

i rzeka płynie

i ptak

odlatuje jesienią

i mija dzień

i mija noc

i w rzece

kamienie się mienią

i głos mój

ginie w oddali

gdy wołam ciebie

z uporem

i moje życie

i twoje

toczy się dziś

innym torem

Komentarze (4)

Trzy Cztery dwa lata temu

Odnośnie do formy:

Capreolus, nie wiem, dlaczego zapisujesz swoje teksty w sposób utrudniający czytanie. Nie lubisz czytelników? Chcesz, żeby się męczyli?
Przecież mogło być tak:

i mija czas i rzeka płynie
i ptak odlatuje jesienią
i mija dzień i mija noc
i w rzece kamienie się mienią

i głos mój ginie w oddali
gdy wołam ciebie z uporem
i moje życie i twoje
toczy się dziś innym torem

Myślę, że wiersz był zapisany tak, jak to zrobiłam powyżej, a później - nie wiadomo w jakim celu! - rozbity i rozciągnięty. Dla urody? Dla oryginalności? Bo tak wolisz? Dlaczego?

Odnośnie do treści:

Wiersz skojarzył mi się trochę ze starą piosenką w wykonaniu Krzysztofa Klenczona. To wołanie mi się skojarzyło. U Klenczona było:

Gdy kiedyś znów zawołam Cię,
Zawołam Cię z daleka,

u Ciebie jest:

i głos mój ginie w oddali
gdy wołam ciebie z uporem.

Tekst całej piosenki:

Gdy kiedyś znów zawołam Cię,
Zawołam Cię z daleka -
Odpowie mi gasnący dzień,
Że dawno już nie czekasz.

Gdy w oczach Twych ogniki gwiazd
Znów będę chciał zobaczyć -
Przypomni mi przelotny wiatr,
Że inny już w nie patrzy ...

Gdy któryś list zatrzymam, by
Nie wysłać go na próżno -
O wszystkim znów zapomnisz i
Powrócisz... lecz za późno...

W piosence jest jednak pewna historia, coś z czegoś wynika. Jest opisana tęsknota, która być może się kiedyś kończy, i - też być może - wtedy obudzi się tęsknota drugiej osoby. Taki smutny los...

A w Twoim wierszu? W Twoim wierszu nic się nie dzieje. Tzn. dzieje się - wszystko płynie i tak będzie zawsze.

Może i ma sens zapisanie takiego stanu?

Oto płynie rzeka, ptak odlatuje, połyskują kamienie w rzece, życie dwóch osób toczy się innym torem, a jedna z tych osób z uporem woła drugą. Ale po co woła?

No cóż. To jest taki wiersz o wołaniu dla wołania, napisany dla napisania, żeby ktoś przeczytał go dla... przeczytania.

I na dokładkę - zamieniony w sopel. Do słów skapywania.

Capreolus dwa lata temu

Dziękuję za komentarz. Może masz rację, może lepiej brzmiałby w formie, którą podajesz, ale tak właśnie wtedy
(kiedy go napisałam)odbierałam codzienność. Takie kapanie czasu....

Jordan Tomczyk dwa lata temu

Nie rozumiem tak niskich ocen. Owszem, zgadzam się w pełni z uwagami Trzy Cztery co do formy, jednak jeśli chodzi o samą treść, to dostrzegam tu nutkę nostalgii, co w moim odczuciu stanowi największą zaletę tego wiersza. Dam trzy gwiazdki, moim zdaniem to optymalna ocena.

Wrotycz dwa lata temu

Jest w tym obrazie totalna sprzeczność. Prostą techniką zapisu oraz nachalnym spójnikiem, który winien łączyć, uzyskujesz efekt rozbicia elementów jednolitej a jednocześnie skrajnie pojedynczych odsłon rzeczywistości.
Ciekawe, przynajmniej dla mnie.

czas

Komentarze (4)

Napisz komentarz