czekanie

całe życie tkwiąc w tym stanie,

umysłu niedoczekanie

wracając do tamtych miejsc ulic wspomnień

ludzi rzeczy

bytów i niebytów

licząc, że chwila jedna nada życiu sens

a potem kolejna i kolejna

chwil parę przeminie

gąszcz słów je rozmyje

każda z nich ma sens

i nie ma sensu

tkwi w bezruchu

a potem ulatuje bezwiednie

każdy moment się liczy,

więc żaden moment się nie liczy

krzyk głośny z daleka biegnie:

carpe diem- powiedziała, a sekundę później już jej nie było