Czerń spowiła biel.
Nadeszła już wiosna życie jest w pełni,
zielono na duszach zielono w sercach.
Gdzie myśl jest o tej która odeszła,
myśl ta w pamięci mimochodem przeszła.
Zapominamy o grobach wśród radości,
grunt, że nasze ciepłe są kości.
Gdzieś w duszach bliskich zmarłych,
opadły liście strumień życia jest czarny.
Marny jest żywot na tym padole,
pachną smutkiem kwiaty leżące na stole.
Sylwetki obumarłe jak kamienie bruśnieńskie,
ich myśli i żale niczego nie zmienią ,
lecz spłacają dług za wspólne życie.
Śmierć matki jest grobem dla syna,
oderwany od serca wpadł w pustkę straszliwą.
Matko! Dbaj o niego z góry spraw by nie zginął.
Komentarze (4)
Wszystkich piszących od dziecka, od wczoraj a także dopiero skłaniających się ku pisaniu wierszy i tworzeniu szeroko pojętej poezji, zapraszamy do wzięcia udziału w jedynym takim konkursie na Opowi: Literkowej Bitwie na Rymy.
Więcej czytaj na profilu LBnR:
http://www.opowi.pl/profil/literkowa-bitwa-na-rymy/
Zgłoś chęć wzięcia udziału w 16 edycji Bitwy tutaj:
http://www.opowi.pl/forum/literkowa-bitwa-na-rymy-16-reaktywacja-w684/
Daj się poznać, daj się ocenić, spróbuj nowych, poetyckich wyzwań! :)
LBnR
Neurotyk
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania