Czerń spowiła biel.

Nadeszła już wiosna życie jest w pełni,

zielono na duszach zielono w sercach.

Gdzie myśl jest o tej która odeszła,

myśl ta w pamięci mimochodem przeszła.

Zapominamy o grobach wśród radości,

grunt, że nasze ciepłe są kości.

Gdzieś w duszach bliskich zmarłych,

opadły liście strumień życia jest czarny.

Marny jest żywot na tym padole,

pachną smutkiem kwiaty leżące na stole.

Sylwetki obumarłe jak kamienie bruśnieńskie,

ich myśli i żale niczego nie zmienią ,

lecz spłacają dług za wspólne życie.

Śmierć matki jest grobem dla syna,

oderwany od serca wpadł w pustkę straszliwą.

Matko! Dbaj o niego z góry spraw by nie zginął.

Średnia ocena: 4.5  Głosów: 2

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (4)

  • Neurotyk 21.10.2016
    Bardzo dobre, świetne:) 5!
  • Katarzyna Kardys 21.10.2016
    Wiersz prawie na czasie. Zaciekawiły mnie te kamienie w Bruśnie. Przypadek czy też mój ziomek? Groby te najbardziej wypielęgnowane mamy w myślach. Te kamienne postumenty często są jedynie symbolem pychy.
  • Ryszard Radwan 24.10.2016
    Być może Twój "ziomek". Szeroko pojęte okolice Lubaczowa :)
  • Literkowa Bitwa na Rymy, na Opowi.pl już po raz 16!

    Wszystkich piszących od dziecka, od wczoraj a także dopiero skłaniających się ku pisaniu wierszy i tworzeniu szeroko pojętej poezji, zapraszamy do wzięcia udziału w jedynym takim konkursie na Opowi: Literkowej Bitwie na Rymy.


    Więcej czytaj na profilu LBnR:

    http://www.opowi.pl/profil/literkowa-bitwa-na-rymy/


    Zgłoś chęć wzięcia udziału w 16 edycji Bitwy tutaj:

    http://www.opowi.pl/forum/literkowa-bitwa-na-rymy-16-reaktywacja-w684/


    Daj się poznać, daj się ocenić, spróbuj nowych, poetyckich wyzwań! :)

    LBnR

    Neurotyk

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania