Człowiek, który słucha koni

Wiele lat przed pojawieniem się człowieka

Cienistogrzywe wędrowały po rozległych równinach

Pędzone wiatrem, otulone słońcem,  szczęśliwe

Wolne

Wsłuchane w głosy niesłyszalne dla innych

Ciche szepty pradawnych duchów swych

Dawno umarłych Braci oraz Sióstr

 Od zawsze łączyło nas kruche przymierze

 Głównie oparte na głęboko zakorzenionym lęku

Strachu przed batem, ostrogami, wędzidłem

Jednak istnieją jeszcze wrażliwi

Potrafiący zajrzeć w głąb końskiej duszy

I wyleczyć jej niewidoczne rany

Subtelnością dotyku przekazując kojące tajemnice

Delikatnością spojrzenia uspokoić rozjuszone zmysły

Czułym głosem ukołysać rozedrgane mięśnie

Te wybitne jednostki do dziś nazywamy - zaklinaczami…