Człowiek z jednym zębem

Zygmunt Jan Prusiński - Ustka

CZŁOWIEK Z JEDNYM ZĘBEM

Człowiek z jednym zębem nie jest pokorny,

narzucił sobie prawo nie milczeć nawet w lesie.

Ekscentryk – z dwóch epok,

przyjaźni się z upadkiem każdego liścia.

Jego muzyka jest w głębi słyszalna, w skale,

której nie odbiera zwykły człowiek...

Nauczony (z własnej szkoły doświadczeń),

człowiek z jednym zębem próbuje złagodzić

obyczaje, przenosi deszcze tam gdzie sucho.

Dba o swoją Krainę – to Kolonia, cicha

Jaskinia; tam udaje się i pisze wiersze.

To Pustelnik bez przyjaciół,

ogradza się Murem z Kryształu,

a w nim rosną po dwóch stronach kwiaty.

Gdybyście chcieli do niego napisać List,

to nie zaklejajcie koperty.

Nikt nie czyta. Świat jest rozbiegany na części

wedle schematu, a cząstki odwiecznego

niespełnienia i tak nikt nie bierze na poważnie.

Tylko przeżyć dzień, aby przeżyć dzień.

Nigdy nie własny...

Człowiek z jednym zębem, nie jest pokorny.

Żyje krzykiem – z Krzyku wytworzony...