czy to ty ojcze

w głowie rozpętała się wiosna

wszyscy stają w dwuszeregu

i ściągają czapki

wszystko doczeka się zakończenia

mniej lub bardziej prawdziwego

lecz bez chwili wytchnienia

bez złamanych stalówek

bez kartek

pośród znajomych twarzy widzę tę

która tutaj nie pasuje

czy to ty ojcze

wróciłeś do nas z raju

czy tęsknota wywiodła cię z piekła

do uchylonych drzwi zapukała nadzieja

chciała tylko przypomnieć

o swojej obecności

prostolinijność urojeń wpędza cię

w kłamstwo w szaleństwo

bez bocznego wejścia