dary

rzeki piasku kołyszą się na wydmach

targane ziarenka piasku przez wiatr

wolne jakby uciekły z klepsydry

delikatny powiew bryzy strąca krople

z czoła zmęczonego rybaka na łódce

łowi ryby dla głodnej rodziny

dary morskie wpadają w sieć

mocną jakby utkaną przez pająka

jego i ryby stworzyła natura

jej dary są jak pokarm dla dzieci

ochroni ramionami przed złem

przytuli z całych sił do piersi

nakarmi głodnych chlebem z żyta

napoi spragnionych wodą z potoku

doda odwagi podczas gniewu wiatru

zamieni wichurę w zefir

z ziarenek stworzy pustynię

z kropli wody rzeki i oceany

nazywana różnie przez nas

jest jak dobra matka dla dziecka

swymi darami czyni dobro