Death Dance

Śmierć jest kobietą

Zjawiskową istotą nocy

Ma swoją własną świątynię

Czarne Katedry jak rubieże świata

Sięgają nocnego nieba Ziemi

Horror życia nie skończy się

Koszmar na jawie i we śnie

Walka o życie morduje je

Strach determinuje ciało

Adrenalina nie uratuje cię

Śmierć przechadza się

polami bitew

Makabryczny widok ciał

Kobieta nocy żywi się cierpieniem

Gasi wszystkie ognie życia

Sieje ciemność wokół

Tańczy wśród ciał

Mroczny taniec

Czarna suknia tańczy z nią

Lśni złowieszczo pośród mroku

Bawi się srebrnym ogniem w dłoniach

W rytmie dziewięciu czarnych serc

Gra w kości z ludzkich kości

Na ołtarzu mrocznych Bogów

Mrok dla niej śpiewa straszną pieśń

Strach ogarnia jeszcze żywych

Bogini nocy wyszła na łów

Będą żniwa w metropolii

U stóp ratusza snów

Jest pracoholikiem

Monotonia to nie jej rytm

Śmierć jest osobliwością

Uzależniona od gorących ciał

Martwa obrzydliwie żywa

Ucieleśnienie twoich

najgorszych snów

Zahipnotyzuje cię

Zwabi cię zmysłowo

W misterną pajęczynę

Zatańczysz ostani raz

Nie poczujesz bólu

Nie zauważysz ran

Wykrwawisz się

Umrzesz szczęśliwy

W ramionach Śmierci

Bogini twoim spełnieniem

Witaj Romeo

Mój Adonisie

Oddaj swą duszę

Zacznijmy tortury

Jesteś tylko mój

Pocałunek Śmierci

Twoim marzeniem

W otchłani świadomości

Rytuał dokona się

Kochaj mnie

Bo ja kocham cię

Twoja gorąca krew

Moim boskim napojem

Oddaj się