Defiguracja

wychwytywanie zmian: lekkie zniekształcenia

źrenic, przyblakłe tęczówki

błąd poznawczy na błędzie, mylenie się

odnośnie najprostszych spraw

galopująca dysrationalia

(mądrzę się używając trudniejszych słówek)

 

coraz mniej we mnie pierwotnej esencji

(przetrybianie wszystkiego na nową, dziwaczną

modłę, mielenie z liśćmi łopuchów

brzozową korą

zagniatanie z pajęczyną i kroplą krewki)

 

koraliki i wstążeczki, obrazki niesione przez nurt

rozdrobnione słowa i myśli

poetrie osiadające na brzegach naczynek

(nie ma sensu się wgłębiać

metaforyka tutaj - jak podwiędły chwast)

 

"przywleczcie coś" - uśmiecham się do luster

a tamci się krzywią

jakby zeżarli cytrynę

 

kilku wierci się niespokojnie na krzesłach

co najmniej jeden wszedł niezauważony

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 2

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (4)

  • Jarema 30.07.2020
    Nie rozumiem sensu za bardzo, ale za tyle mądrych słôw, które świadczą o dużej pracy stawiam pięć;))
  • Florian Konrad 30.07.2020
    dziękuję
  • wicus 31.07.2020
    Jak zwykle mądry, ciepły i bardzo nowy utwór Floriana Konrada!
  • Florian Konrad 31.07.2020
    jak zwykle - dziękuję!

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania